COLUMN | Kinderen hebben het in groep 8 meestal al wel gezien op de basisschool, ze kijken reikhalzend uit naar de ‘grote’ school waar het leven pas echt begint. Brugklassers vinden er snel hun draai en ze zijn vol verwachting over wat de toekomst hen gaat brengen, weten we uit onderzoek van scholierenbond Laks.
Maar vanaf het tweede jaar sijpelt het enthousiasme weg. School is plots geen pretje meer, nou ja, behalve dan als sociale hangplek. Ouders vragen zich vertwijfeld af wat er mis is gegaan. Deugt de school niet of hebben ze gefaald in de opvoeding?
Dankzij nieuwe wetenschappelijke inzichten op het gebied van de educational neuroscience is er een verklaring: Het ligt aan de hersenen! Het brein van een puber is volop in ontwikkeling, we verwachten als volwassenen gewoon teveel van kinderen op die leeftijd. Ze zijn nog heel onzelfstandig en hebben veel sturing nodig.
Wat een opluchting voor de ouders, het ligt niet aan hen dat zoon of dochter teleurstellende cijfers haalt op school. Maar is dat inzicht wel zo nieuw? Dat puberteit en onderwijs slecht samengaan weten we toch al sinds de oudheid.
Laten we het voor eens en altijd oplossen: Stel een timeout in voor pubers, geen leerplicht voor jongeren in de leeftijd van pakweg 13 tot 16 jaar. Laat ze zichzelf ontdekken, bijvoorbeeld door als het meisje Laura rond de wereld te zeilen. Ver weg van die stomme school en ver weg van die niet-begrijpende ouders!
Alle gekheid op een stokje, er is geen oplossing. De puberteit is een heftige levensfase waar jongeren nou eenmaal doorheen moeten, of we dat als volwassenen leuk vinden of niet. En ach, uiteindelijk komt het (bijna) altijd goed – kijkt u maar eens in de spiegel.
[Eerder gepubliceerd in onderwijsbijlage Brabants Dagblad januari 2011]
(c) Naaijkens Media