Beroep: Onderwijs | Aflevering 1.20
COLUMN | Vlug, vlug: kijk in het Brabants Dagblad van vandaag (maandag 31 januari). Want vijftien Fontysleerlingen journalistiek (die half februari twee weken lang hun intrek zullen nemen op de ROC-locatie Stappegoor) geven hun project een vliegende start en hebben onze Open Dag niet alleen gebruikt om het ROC te leren kennen, maar ook om over die dag meteen al een journalistiek product te maken voor de krant van maandag.
Op het moment dat ik deze column post heb ik nog geen idee van wat die reportage geworden is.
Snel kijken dus: hoe hebben wij het gedaan in de ogen van buitenstaanders?
Over mijn eigen ogen kan ik kort zijn: apetrots ben ik op onze school, tijdens de Open Dag. Echt waar! Ik weet wel dat dat een beetje kinderlijk is en dat er een hoop andere scholen zijn het die ook best goed doen, maar ik kan het niet helpen: dit is mijn school en hij stáát er, die dag. Opgepoetst natuurlijk, ja, wat dacht u, en alles uit de kast ook, zeker, maar ondanks die extra make-up: dit zijn wij, dit kunnen wij, hier staan wij voor.
Omdat ik vooral van de technische opleidingen ben, heb ik natuurlijk makkelijk praten: geen afdeling kan zo indrukwekkend uitpakken als de techniek (wat moet je laten zien als je, pakweg, boekhouders opleidt? Niets te nadele van die collega-opleidingen, maar qua uiterlijk vertoon steelt de techniek de show, vind ik – geheel objectief natuurlijk.)
We pakken dus uit en de bezoekers pakken we in, maar helpt het ook?
Ja! Nee! Ten dele!
Ik bedoel: we hebben uitgezocht waarom leerlingen kiezen voor een bepaald ROC en in die keuze speelt de Open Dag een belangrijke rol. Maar nog belangrijker is, heel prozaïsch, afstand & reistijd. Geen scholier staat elke schooldag een half uur eerder op en zit dagelijks een uur extra in de bus of trein, om naar een afgelegen ROC te gaan als er ook een ROC om de hoek is, met dezelfde opleiding. ROC ’s zijn, in al hun omvang, buurtscholen.
Mijn favoriete moment van afgelopen zondag kwam bij de wc’s van de opleiding ‘artiest’, waar een hele ploeg ‘toiletjuffrouwen’ de wacht hield en de wc-gebruikers kritisch het vuur aan de schenen legde. Zodat een verblufte vader bij het verlaten van het toilet de snibbige vraag kreeg: ‘Meneerl Hebt u uw handen wel gewassen?’ En ze vervolgens ook nog ter controle moest laten zien, want de dames geloofden hem niet op zijn woord. Genadiglijk lieten zij hem doorlopen: ‘Nou, vooruit dan maar.’
► Lees hier de vorige aflevering
(c) Naaijkens Media