COLUMN | Het was een kop in het Brabants Dagblad die meteen mijn aandacht trok: ‘Student protesteert niet voor de lol, maar omdat hij echt ontevreden is’.
Mijn eerste gedachte was: wedden dat het een conclusie is van een socioloog? En jawel hoor, Jacqueline van Stekelenburg heeft het uitgedokterd. Met de regelmaat van de klok trekt ze er bij elk jongerenprotest, zo meldt de krant, met pen en papier op uit om de jeugdige demonstranten uit te horen over hun motieven.
En wat zeggen al die respondenten? Dat ze boos zijn omdat ze in hun portemonnee gepakt worden of omdat de organisatie van het onderwijs niet deugt. Dus is de conclusie van deze wetenschapper, deze generatie pikt het niet meer. Dankzij de tamtam van de social media klimmen ze voortdurend de barricades op, dat verklaart dat er een ware hausse is aan studentenprotest. De gevestigde orde kan zijn borst wel natmaken!
Minder wetenschappelijke verantwoorde verklaringen kom ik niet tegen, namelijk dat het nou eenmaal bij de jeugd hoort om in de contramine te gaan, maakt niet uit waarover. En dat zo´n demootje hier of daar een leuke afwisseling is van de saaie lesroosters. Spannend zelfs als de politie de wapenstok of het waterkanon hanteert om de meute uiteen te slaan.
Beroepshalve heb ik nogal wat scholieren- en studentenprotest mogen verslaan en ik kan u verzekeren dat bovenstaande drijfveren voor menige deelnemer een rol speelde. Nee, ik kan dat niet staven met ingewikkelde statistieken, maar ik zeg het vanuit mijn ervaring als waarnemer te velde. Waarmee overigens niet gezegd is dat de argumenten van het protest niet deugen, dat is een ander verhaal.
Vanaf de jaren zestig zijn er perioden dat jongeren met spandoeken de straat opgaan om uiting te geven aan hun ongenoegen, het heeft iets als het wisselen van de seizoenen. Een oud-collega van mij die het studentenwezen te Tilburg volgde, maakte het een keer mee dat hij een telefoontje kreeg van een actievoerder met de vraag wanneer het hem – de journalist – het beste uitkwam dat ze de hal van de universiteit zouden gaan bezetten. Zodat hij er toch maar zeker bij kon zijn om verslag te doen.
Ik was zelf bij het protest van scholieren tegen de tweede fase, in 1999. Inderdaad, de opkomst was onverwacht massaal, dankzij de tamtam die toen al (!) via internet klonk . Het was vooral de kick die het hem deed: het omgooien van auto’s op het Plein, het bekogelen van staatssecretaris Adelmund met eieren en het ingooien van ruiten op het Binnenhof door keurige meisjes uit 4havo. De mobiele eenheid was aanvankelijk in geen velden of wegen te zien, want de autoriteiten hadden de demonstratie volledig onderschat.
Heel wat scholieren maakten er een leuk dagje uit van, eerst een paar uurtjes lekker lawaai maken en de burgerij en politiek de stuipen op het lijf jagen, en daarna lekker de stad in. Een scenario dat zich in 2007 herhaalde met het protest tegen de 1040 urennorm. Lachen!
(c) Naaijkens Media