Beroep: Onderwijs | Aflevering 1.36
COLUMN | 
Voor deze anekdote heb ik een aanloop nodig.
Eerst het fietsenmarktproject. We hebben op het ROC een klas vol studenten die al na enkele maanden wisten, dat ze verkeerd hadden gekozen en deze opleiding niet gingen afmaken. We zetten ze niet op straat maar we plaatsen ze uit allerlei opleidingen bij elkaar in een eigen klas met een gevarieerd programma, zodat ze toch het hele schooljaar aan de gang blijven en iets nieuws kunnen kiezen. Op dit moment zijn ze bezig met het organiseren van een markt voor tweedehands fietsen (maandag 20 juni, van 10-14 uur, op Stappegoor, u bent van harte welkom).
In de fietsenstallingen van het ROC staan nogal wat fietsen weg te kwijnen: in de steek gelaten, roestig, afgedankt, versleten, mankementen. Weesfietsen als het ware: zielige gevallen. Soms regelrecht wrakken, soms nog heel goed bruikbaar en dus verkoopbaar.
Sinds enkele weken hangen er briefjes aan die fietsen: dat hij er nu al 9 maanden onbeheerd staat en dat ze er vanuit gaan, als de eigenaar niet binnen een week reageert, dat ze deze fiets mogen verhandelen op de tweedehands fietsenmarkt.
Is zoiets juridisch waterdicht? Ik hoop het. Hoe het zij, op Stappegoor worden nu de weesfietsen vanuit het hele ROC verzameld en opgelapt.
Dan het goede weer.
Dat houdt maar niet op. Vandaag scheen de zon weer alsof ie zin in had en zoveel zon lokt studenten uit hun kleren: lekker bruin worden onder schooltijd! Dus toen ik vanmiddag uit de fietsenstaling kwam lagen er pardoes twee meisjes naast elkaar, gewoon op de tegels van de campus, die hun shirts hadden opgestroopt tot net onder hun beha en hun leggings naar beneden geschoven tot waar hun slip begon, om op die manier veel buik in het licht te houden. De ene buik was al best bruin, de andere nog spierwit.
Ik liep er langs en keek er naar, en met mij een groepje techniek-studenten / fietsherstellers.
Het verschil in bruinte trekt hun aandacht:
‘Je kunt goed zien wie er het langste ligt.’*
Grinnik grinnik.
‘Ja. Misschien moeten we er ook zo’n briefke aan hangen.’
Grinnik grinnik
‘Dat is een idee. Met een beetje lapwerk valt daar wel geld van te maken.’
Grinnik grinnik.
De meisjes liggen roerloos in de felle zon, met gesloten ogen, en hun armen gestrekt naast zich. En als je goed kijkt zie je dat ze allebei, met beide handen, het publiek the finger geven: Up yours baby!
*De conversatie gaat natuurlijk in het Tilburgs, maar voor de duidelijkheid vertaal ik.
► Lees hier de vorige aflevering