COLUMN | Plotseling stond hij weer prominent in de krant met een opiniestuk, Pierre Diederen. De man die zich wisselend presenteert als leraar natuurkunde op een vmbo-school of als vader van vier schoolgaande kinderen. Soms zet hij deze twee petten tegelijkertijd op.
Deze keer stond Diederen met een ingezonden stuk in het Brabants Dagblad (31 oktober), maar hij is ook regelmatig terug te vinden in andere regionale en in landelijke kranten.
Wie is deze Diederen eigenlijk? Googelen leert dat we hier met een figuur hebben te maken die het predikaat ‘querulant’ niet zou misstaan. Tot voor kort speelde hij een opvallende rol in de SP in Limburg, maar daar zijn ze inmiddels blij dat hij de partij de rug heeft toegekeerd. In 2004 was deze Diederen nota bene door Jan Marijnissen himself op het schild gehesen. Diederen had namelijk in een film van de SP felle kritiek geuit op zijn toenmalige werkgever, een school in Roermond. De leraar kreeg vervolgens disciplinaire maatregelen aan zijn broek, en de SP pikte het niet dat hun held werd aangepakt. Marijnissen riep op tot solidariteit met de belaagde docent.
Het was echter einde oefening voor Diederen op deze school, maar hij kreeg een mooie plek op de Statenlijst van de Limburgse SP. Daar kregen ze het al gauw aan de stok met de eigengerijde Diederen in wat bekend staat als de mailtjesaffaire. Per abuis kreeg Statenlid Diederen door een technische fout gedurende een aantal maanden meer dan honderd mailtjes die voor een CDA Statenlid waren bedoeld. Hij maakte daar geen melding van maar gebruikte de informatie voor eigen politiek gewin. Dat werd hem, ook door zijn eigen fractie, zwaar aangerekend. Voor de SP hem uit de fractie gooide trok Diederen zelf zijn conclusies en ging als een eenmanspartijtje verder.
Het was ten tijde van de commotie over de 1040 urenkwestie in 2007 dat Diederen flink de aandacht van de media trok met de pressiegroep Meer Onderwijs Moet, die hij samen met Jan Burger en Erik Stulen had opgericht. Maar van die groep is later niets meer vernomen. Ruzie in de tent wellicht?
Natuurlijk, Diederen heeft recht op zijn eigen mening en die mag hij luid en duidelijk verkondigen. Wat je de kranten kunt verwijten is dat ze deze man klakkeloos een platform aanbieden alsof het gaat om een doorsnee leraar. Maar dat mag je misschien ook de beroepsgroep zelf aanrekenen. Er zijn maar weinig leraren die in de pen klimmen om hun mening te geven over actuele ontwikkelingen in het onderwijs. Bij gebrek aan aanbod van opiniërende artikelen krijgen figuren als Diederen dan al gauw een kans.