BLOG | We doen het als Nederland in het PISA-onderzoek van 2009 minder dan in de editie van 2006, maar we doen het nog altijd goed. Maar bij wijze van zelfkastijding kleineren we de scores van Nederlandse leerlingen in deze internationale vergelijking van onderwijsprestaties.
Ook de Commissie Parlementair Onderzoek Onderwijsvernieuwingen (Commissie Dijsselbloem) deed daar in 2008 aan mee. De scores van PISA waren toen wat beter dan nu en Nederland stond nog hoger in de ranglijst. Maar wat schreef de commissie heel zuinigjes: ‘De commissie heeft de indruk dat in het debat over de kwaliteit van ons onderwijs, teveel absolute waarde wordt toegekend aan de scoringslijsten van PISA waarbij aan de beperkingen van de onderzoeksmethode alsmede aan de beperkte vergelijkbaarheid van onderwijsstelsels voorbij wordt gegaan.’
Dit kabinet heeft daar in ieder geval geen boodschap aan, erger nog, dat slaat nu door naar de andere kant door een hogere plek op de PISA-ranglijst als beleidsdoelstelling te formuleren. Alsof we anders hopeloos de strijd in de wereldwijde kenniseconomie verliezen.
Toch eens goed om af en toe eens over de grenzen te kijken. Naar de VS bijvoorbeeld, dat laag scoort op de PISA-ranglijst, in weerwil van al die topuniversiteiten. Wat zegt dr. Robert Slavin, onder andere directeur van het Center for Research and Reform in Education at Johns Hopkins University, eerder deze maand in een blog. Hij noemt Finland, Canada en Nederland als landen die het prima doen op onderwijsgebied. U leest het goed, ook ons land. Zo hoor je het ook eens van een ander…
In zijn blog maakt Slavin overigens leerzame opmerkingen over de succesfactoren elders, die zijn niet zomaar te kopiëren omdat de omstandigheden per land zo verschillen.
Dat speelt in het Nederlandse onderwijsdebat ook, daar hoor je nog wel eens: als we als de Finnen doen komen we nog hoger op de ranglijst. Maar daar is het niet allemaal goud wat er blinkt. Zo liet Japke-d. Bouma in 2008 in een reportage (NRC) zien hoe het Finse onderwijs worstelt met zorgleerlingen, met multiculturele scholen. Of zoals de verslaggever in de loop van zijn rondgang langs scholen en onderwijsmensen noteerde: ‘Het verhaal wordt steeds Nederlandser’.
► Lees hier ‘Nemen economen het onderwijs over?’ [juli 2011]