Beroep: onderwijs | Aflevering 2.32
COLUMN | Ademloos naar de televisie gekeken, afgelopen vrijdag: Zembla over de ondergang van Amarantis, de mbo-kolos die op omvallen staat of inmiddels omgevallen is door wanbeleid van het College van Bestuur.
Die uitzending was voor mij sowieso spannend omdat ik er al een stukje over had geschreven en onwillekeurig ben je bang dat je onderuit gehaald wordt, dat het mee blijkt te vallen – maar nee, integendeel: het is allemaal nog veel erger dan wat ik toen schreef.
De schuld van 90 miljoen, het hoofdkantoor waar 26 mensen werkten en dat per jaar een half miljoen aan huur deed (32.000 euro voor de parkeerplaatsen alleen al): dat klopte allemaal. Maar er was meer: beelden van de feestelijke afscheidsreceptie van de voorzitter van het College van Bestuur (hierna: vz CvB) die in goede sfeer en gezondheid vertrok met medeneming van een kwart miljoen euro als afscheidspresentje, en hartelijk gefeliciteerd werd door de voorzitter van de Raad van Toezicht (hierna: vz RvT) die ook burgemeester is.
Interviews met onthutste docenten, zeer begaan met hun school en hun leerlingen en in dubio of ze salaris zouden inleveren om werkgelegenheid voor met ontslag bedreigde collega’s te behouden –hoe zou het voelen als ze dat deden, nu ze wisten van de vertrekpremie van de vz CvB. Gesprekjes met leerlingen uit de moeilijke hoek, een meisje met een baby van zes maanden die zei dat ze haar best ging doen voor een diploma om zo iets van haar leven te maken, maar zich afvroeg of er wel voldoende inzet was van de school. Een andere student: ‘gaat de directie er wel voor, vraag je je toch af’
Absoluut hoogtepunt van de reportage en dank aan de mensen van Zembla voor deze beelden: de vz RvT weigerde eerder om commentaar te geven voor de camera. Dan zoeken ze hem op, hij is immers burgemeester en aanwezig op een receptie voor heel iets anders. Hij staat daar in een volle feestzaal te glunderen en te speechen en te handenschudden met zijn glimmende ambtsketting om, de cameraploeg loopt op hem toe en hij glimlacht hen vriendelijk en tegemoetkomend toe.
‘Mogen wij u iets vragen?’, opent de tv-ploeg het gesprek.
‘Absoluut’, antwoordt hij joviaal.
En dan beginnen ze over Amarantis en zonder een woord te zeggen wendt hij zich af van de camera en begint een gesprek met een vrouw die daar toevallig staat.
Pek! Veren!
Adembenemende televisie, ik kom er op terug want er valt nog veel meer over te zeggen. Kijk even bij uitzending gemist, dan weet u volgende keer waar het over gaat.
(1) Zie de aflevering van 29 april: ‘€ 500.000,- voor een tempel op de Olympus’. Bij wijze van cliffhanger: U denkt dat ie met pensioen ging he? Fout! Het is veel erger. Volgende keer meer.
> Lees hier vorige aflevering
