Beroep: onderwijs | Aflevering 2.33
COLUMN | ROC Rivor (Tiel en omstreken) heeft een nieuwe vzCvB* (voorzitter van het College van Bestuur) met een indrukwekkend cv: hij liet Amarantis achter met een schuld van 92 miljoen euro en kreeg toen ie daar wegging een relatief bescheiden afscheidscadeau mee: tweeëneenhalve ton.
Commentaar van ROC Rivor (ik citeer Zembla): niets in zijn cv stond de benoeming in de weg.
Zo zie je maar.
Sinds vorige week woensdag weten we wie bij ons (ROC Tilburg) de nieuwe vzCvB gaat worden (Fred van der Westerlaken) – dat de huidige binnenkort vertrekt weten we al bijna een jaar. De afgelopen weken heb ik het jaarverslag over 2011 zitten redigeren. ‘Gaap’, denkt u nu, en dat dacht ik ook toen ik er aan begon, maar die minutieuze arbeid geeft een aardig inkijkje in het wel en wee van ons ROC (daar is het natuurlijk ook voor bedoeld) en het moet gezegd worden: Vincent Braam, de vertrekkende vzCvB, kan deze fase in zijn loopbaan onbevreesd opvoeren in zijn cv, want hij laat ROC Tilburg in goede staat achter.
Twee jaar terug zat ik bij ‘diner CvB’ (in ons opleidingsrestaurant Rhapsody houdt het CvB van tijd tot tijd etentjes met medewerkers om de stand van zaken op de werkvloer te peilen) toen Vincent aan de aanwezigen vertelde dat hij op dat moment bijna zeven jaar bij het ROC werkte.
‘En, Vincent’, vroeg een collega, ‘Waren het zeven vette jaren?’
Dat was een mooie vraag maar Vincent zei er gaan ja of nee op, hij week uit: het waren in elk geval bewogen jaren geweest, maakte hij er van.
Maar als je in het huidige tijdsgewricht een solide ROC voor elkaar weet te boksen, dan lever je een mooie prestatie – en ook het ministerie van Onderwijs is dat opgevallen want die kwamen met een hele delegatie bij ons kijken hoe wij dat toch deden, die streng geregisseerde bedrijfsvoering. Zij hadden het gevoel dat ze er iets van konden leren. Enfin: lees het jaarverslag, daar staat het allemaal in.
Terug naar de hamvraag: waren het vette jaren? Tja, ik kan natuurlijk niet voor Vincent Braam spreken maar in mijn optiek geldt: ja, voor ROC Tilburg wel. Dat wil niet zeggen dat er niets misgaat en dat er niets te verbeteren valt (je hoeft niet ziek te zijn om beter te willen worden), maar zowel het onderwijs als de bedrijfsvoering zijn ‘im grossen und ganzen’ op orde (zie ook de uitslag van allerlei onderzoeken en enquêtes). En dat kan in elk geval óók bijgeschreven worden op het conto van de man die daar leiding aan gaf en bovendien drie jaar geleden ROC Tilburg zijn huidige naam gaf.
Dus, Vincent, op z’n Tilburgs: houdoe en bedankt.
* Dit was de cliffhanger van vorige aflevering. Ik schreef daarin dat hij een leuke receptie had gehad bij zijn afscheid van Amarantis, maar dat hij niet met pensioen was gegaan, zoals u wellicht veronderstelde.
> Lees hier de vorige aflevering
