BLOG | Het is een regelmatig terugkerend thema, ouders en scholen die falen in de opvoeding van kinderen. Recent was het een rapport van het SCP dat de discussie nieuw leven inblies. De strekking van het onderzoek: Ouders steunen de school als er maatregelen moeten worden genomen om het gedrag van kinderen te corrigeren. Als het maar niet om het eigen kind gaat.
Dat beeld kwam ook naar voren in een opvoedenquête van Trouw. De maatschappij vindt dat er best strenger mag worden opgevoed, maar ouders vinden het niet nodig hun eigen kind in een keurslijf te stoppen. In de commentaren en reacties klinkt door dat de jeugd van tegenwoordig veel te veel vrijheid krijgt en geen respect meer heeft voor het gezag.
Vroeger, ja vroeger was alles beter. Toen luisterden kinderen nog wel naar ouders en onderwijzers. Denken wij nu. Maar was dat echt zo? In 1958 vond er in Tilburg een driedaags Pedagogisch Congres plaats en daar werd ook al gesomberd over de moeilijke jeugd en ouders die niet in staat waren hun kinderen op te voeden.
Wat te denken van dit bericht uit 1933 in het plaatselijke krantje van het rustige Hilvarenbeek, waarin de hoofdonderwijzer een ware klaagzang aanhief. “Overal wordt tegen gezag ingewerkt, gepredikt, geschreven. Overal te slap. Dat begint al bij het kleine kind. Vele moeders zullen nooit verbieden en nooit straffen. Half of helemaal bedorven komen ze dan ter school. Durft de onderwijzer te straffen dan loopen ze op hooge pooten naar het hoofd of naar de politie.”
En: “Geen wonder dat de resultaten van het onderwijs niet evenredig zijn met de eischen. Een oude meester vertelde dat hij vroeger nooit klagers kreeg. Op groote scholen nu enkele per dag. En daar is dan ook een apart ontvangkamertje voor.”
Die goede oude tijd, 80 jaar geleden…
