Beroep: onderwijs | Aflevering 3.37
COLUMN | Ik ga mijn collega’s een veer in de kont steken en als u daar jaloers van wordt moet u dat zelf maar weten. Af en toe verschaft ons College van Bestuur zichzelf en een aantal studenten een gratis lunch, om te horen hoe het gaat, op de werkvloer/ in het klaslokaal. Ik zit daarbij om verslag te doen en gratis mee te lunchen.
Aan het eind vragen we de studenten (anoniem) een formulier in te vullen. De openingsstatement van dat formulier is: ‘Als ik morgen directeur ben van ROC Tilburg, dan ga ik….’
Ik lees die formulieren altijd aandachtig door en deze aanvulling vind ik wel mooi:
‘… tevreden naar mijn werk, het ROC is op de goede weg.’
Bij de vraag ‘Welke zaken lopen goed bij jouw opleiding?’ vullen ze in:
‘De sfeer op school is goed.’ / ‘Goede orde.’ / ’Kwaliteit leraren erg goed.’ / ’De lessen zijn leuk en uitdagend.’ /‘Goede begeleiding.’ / ‘Mijn punten.’ (jawel, meligheid is van alle tijden gs) / ‘Docenten zijn top’
Bij de vraag ‘Welke zaken lopen minder goed’ vullen ze ook een en ander in:
‘Het rooster’ (deze klacht is van alle tijden gs) / ‘Geen rustige ruimte voor zelfstudie’
‘Te weinig plaats in de hangaar’ / En dan (schrijnend, vind ik): ‘mensen die zich misdragen worden er niet uitgestuurd’.
Daar laten we dus een steekje vallen en dat kom je wel vaker tegen: studenten die zich goed gedragen, verwachten (terecht, het hoeft geen betoog) van hun docenten dat zij ordeverstoorders tot orde roepen. Als dat niet gebeurt voelen zij zich tekort gedaan. Opnieuw: terecht!
En het is altijd hetzelfde: als het aan de studenten ligt, wordt er streng gestraft. Terwijl docenten uit pedagogische overwegingen geneigd zijn sommige zaken op hun beloop te laten, met de hand over het hart te strijken en genade voor recht te laten gelden, vinden studenten (zolang het niet henzelf betreft) dat er hard en resoluut moet worden opgetreden. Er uit met die handel! Niks terechtwijzen, niks vermanend toespreken, niks tweede kans geven: weg ermee.
In het bedrijfsleven is ook minder coulance dan op school. Tijdens een bijeenkomst met praktijkopleiders (die begeleiden onze studenten op stage in hun bedrijf) hoorde ik er eentje zeggen, als antwoord op de vraag: ‘Een nieuwe stagiair komt na een week bij jou met de mededeling dat ie het niet leuk vindt, dit werk.’, hoe pak je zoiets aan?
‘Nou, gewoon, dan zeg ik dat ie maar wat anders moet gaan zoeken.’
Kort door de bocht? Ja, kort door de bocht. Dat is het leven soms.
