Beroep: Onderwijs | Aflevering 4.6
COLUMN | Bijna dertig jaar geleden maakte collega Hans van Brunschot een beeld voor zijn school, die toen nog De Westhoeve (in Tilburg) heette. Mooi beeldje dat de steun verbeeldde die leerlingen elkaar konden geven (zie foto): een oudere leerling die zijn hand op de schouder van een veel jongere legt.
De directie was zeer gecharmeerd van dit beeld en liet het groot uitvoeren, in brons maar liefst. Het kreeg een ereplaats: rechts van de ingang van de school aan de Reitse Hoevenstraat werd het een vertrouwde verschijning, elke ochtend dat je moest lesgeven. En als je stopte met lesgeven en afscheid nam van de school, dan kreeg je er eentje mee:een kleine, aardewerk replica, zodat je niet vergat waartoe je op aarde was, als leraar.
Enfin, meer dan 25 jaar stond het origineel bij de ingang, in weer en wind, maar daar ben je tenslotte standbeeld voor en brons kan daar tegen. Waar je geen standbeeld voor bent en waar brons niet tegen kan: onverlaten die op metaaljacht zijn om hun drughabbit te bekostigen. En zo bleek op donderdag 12 september dat het beeld verdwenen was. Weg. Foetsie.
‘Wie steelt er nu zo’n beeld?’, vroeg de directie mij. Die vraag was retorisch bedoeld maar ik wist het antwoord want twee weken geleden werd bij mij thuis het lood van het dak gestolen, en een week later deden ze hetzelfde bij de buren. En als je aangifte doet komt er een agent van politie langs en die weet hoe het zit: het gaat om het metaal, dat wordt door junks verkocht aan de oudijzerhandel.
Wat brengt het op? Een euro de kilo, schatte de agent.
Eén euro de kilo! Je krijgt de neiging om een briefje aan de goot te hangen: beste junk, laat aub het lood zitten en bel even aan voor je 20 euro – , maar zo is de maffia ooit begonnen dus laat maar.
ps We willen wel ons beeld terug! Nondeju!
> Vorige aflevering: Tanimara koos voor techniek. Wie volgt?
