Beroep: Onderwijs | Aflevering 4.12
COLUMN | Het went moeilijk, dat ‘prinses’ ipv ‘koningin’, bij Beatrix. Iedereen blijft zich vergissen en verbeteren: ‘koningin oh nee prinses Beatrix…’ En idem dat Wim van de Donk nu commissaris van de koning is, en niet meer van de koningin. Je hoorde steeds die aarzeling, tijdens het Auschwitz-requiem in de Concertzaal Tilburg, afgelopen woensdag 30 oktober, waarvoor ook honderd leerlingen van de Internationale Schakelklas waren uitgenodigd. Die leerlingen zijn allemaal pas kort in Nederland, zij beheersen de taal dus nog niet perfect en worstelen op geheel eigen wijze met het protocol.
De twee ISK-leerlingen die met … prinses Beatrix mogen praten komen uit Tunesië (Nermine Dhaoudi) en Irak (Sakis Balasini) en hebben tevoren ook vragen. Hoe moeten zij haar aanspreken bijvoorbeeld? ‘Koninklijke hoogheid’ is nog steeds correct, blijkt, want iemand heeft het protocol erop nageslagen.
En dan vraagt er eentje bedeesd: ‘Moeten wij dan ook buigen?’
Ha! Op die vraag zou een autochtone leerling niet komen, denk ik. Dat is een goeie voor de inburgeringscursus.
De regelingen rondom het vertrek van … prinses Beatrix zijn lekker Tilburgs-praktisch, ontdek ik even later. En heel erg autochtoon: de beveiliging is in handen van een politie-fietssquadron en dat ziet er alert en blits en heel waakzaam uit, met stoere fietsen en een soort verkennersuitrusting. En met die mooie, in politiekleuren gespoten mountainbikes blijkt je heel effectief een flexibele afzetting te kunnen vormen, als het tenminste gaat om een gezeglijke, enthousiast applaudisserende en fotograferende menigte oranje-klanten.
Prinses Beatrix zwaait ons minzaam toe en wij joelen beheerst en dan stapt zij in en zoeft de koninklijke Audi weg, met zijn AA nummerplaat.
