COLUMN | Als het aan de Haagse beleidsmakers had gelegen, had de term mavo niet meer bestaan. In 1999 werd het vmbo (voorbereidend middelbaar beroepsonderwijs) ingevoerd. De mavo zou, zo hadden beleidsmakers bedacht, voortaan door het leven gaan als ‘vmbo theoretisch’. Ook wel afgekort als vmbo-t.
Bijna vijftien jaar later kunnen we vaststellen dat de term mavo nog altijd staat als een huis. Het is wat ze in de marketing een ‘sterk merk’ noemen. Niet weg te branden uit de hoofden van al die ouders, leraren en leerlingen. Iedereen heeft er een beeld bij. En daarom zie je nu op scholen die het aangaat soms met koeienletters staan dat ze een mávo zijn.
De aantrekkingskracht van de mavo – en heel vroeger de mulo – is groot. Mavo-leerlingen vormen in het voortgezet onderwijs verhoudingsgewijs de grootste groep. En dat zal wel zo blijven, want het lijkt erop dat de gestage groei van havo en vwo stagneert.
De populariteit van de mavo is gemakkelijk te verklaren. Dit type onderwijs heeft een strategische positie in ons onderwijsbestel. De mavo is als een rotonde met diverse op- en afritten. En vooral de afslag havo houden veel ouders in het vizier als ze hun kind op de mavo inschrijven. Het is de droom van hoger onderwijs. Dat de praktijk anders is, doet er niet eens toe.
Op dit moment stroomt landelijk nog maar 13 procent van de mavoleerlingen door naar de havo. De rest volgt– opnieuw in de taal van Den Haag – de ‘koninklijke route’: naar het mbo. Dat trouwens evengoed uitzicht biedt op een vervolg in het hbo.
Vaak hoor je beweren dat kinderen van nu – en misschien meer nog hun ouders – hun neus ophalen voor het beroepsonderwijs. Nou, dat is echt niet iets van de moderne tijd. Honderd jaar geleden viel er in de krant al te lezen dat jongeren liever de kost verdienden op een kantoor dan als ambachtsman. Ook al betaalde een witte boordbaan aanzienlijk minder.
Gelukkig staat de mavowereld niet stil en zie je initiatieven die deze vorm onderwijs bij de tijd houden. Er is ruim aandacht voor talentontwikkeling met kansklassen zoals onder de noemer van Mavo XL. Nog interessanter is de ontluikende oriëntatie op de beroepspraktijk. Een mooi voorbeeld is de Techniek Mavo. Op weg naar mavo 2.0!
[Deze column is ook geplaatst in de bijlage Schoolkeuze van BD en ED januari 2014]
