Beroep: Onderwijs | Aflevering 4.27
COLUMN | In een brede, vrijwel lege straat van de hoofdstad van de Krim interviewt een cameraploeg een sympathieke, jonge vrouw. Ze is gehuld in de Oekrainse vlag en pleit hartstochtelijk tegen de driegende Russische annexatie. Een groepje oude vrouwen komt aanlopen en één van hen trekt fel van leer tegen de Oekraiense:
‘Rot op met je mening.’
De interviewer protesteert: ‘Mevrouw, ik probeer een gesprek met haar tevoren.’
De vrouwen lopen door, de Oekraiense hervat haar betoog.
Dan naderen enkele mannen, één in een soort van uniform. In het voorbijgaan pakt hij de vrouw om de schouders en voert haar mee. Ze stribbelt tegen en na enkele meters weet ze zich uit die ongewenste omhelzing te bevrijden en terug te keren naar de camera en de microfoon. Ze hervat haar betoog.
Een andere voorbijganger begint aan de vlag om haar schouders te trekken. Ze verzet zich. Nog iemand bemoeit zich ermee en de ander bemachtigt de vlag, frommelt hem op en loopt ermee weg.
De Oekraiense hervat haar betoog, een traan rolt over haar wangen: ‘Ziet u dat? Ziet u wat hier gebeurt?’
Het is hartverscheurend. Op mijn bank, voor mijn tv, ben ik ook in tranen. En ik schaam mij.
Jarenlang heb ik mijn leerlingen uit 4 havo voorgehouden dat het laf was, en dom bovendien, van de westerse mogendheden om Tsjecho-Slowakije in de steek te laten, in 1938. En nu denk ik bij mezelf, op mijn bank, voor mijn tv: ‘Als die economische sancties het economische herstel in Nederland maar niet bederven’ en voor die gedachte schaam ik mij. Veel lafhartiger dan zo kan niet.
We hebben mensen nodig met overtuigingskracht die verder kijken dan de korte termijn lang is.
De afbeelding: prime minister Chamberlain keert triomfantelijk terug uit München, waar hij een verdrag heeft gesloten met Hilter: ‘Peace for our time.’
Vorige aflevering: ROC Tilbrrgg
