Beroep: onderwijs | Aflevering 4.34
COLUMN | Afgelopen donderdag heb ik gestaakt, niet zozeer omdat ik het inhoudelijk heel erg nodig vond (van mij hadden ze nog wel even door mogen praten en dat doen ze nu ook, begrijp ik) maar de bond vroeg het en ik ben 30 jaar lid van die club dus dan laat je ze niet in hun hemd staan als ze je een keer nodig hebben. Bovendien, ik heb nog nooit gestaakt en ik heb nog maar 4 jaar te gaan en het zou toch wat zijn om na 40 jaar met pensioen te gaan en nooit te hebben gestaakt! Dus op naar het IJ, donderdag 15 mei.
Ik moet zeggen, het viel me niet mee. Ja, het was mooi weer, dat wel, maar evengoed, zo’n manifestatie, ik weet het niet. Een staking is een serieuze zaak, vind ik (als beginneling) en dan zet de band in met…. ‘Zij gelooft in mij’. Ik zweer het u! U gelooft mij misschien niet, maar het is echt zo: zo’n 4000 professionals waarvan het leeuwendeel een hbo-opleiding heeft, worden vergast op het gênantste lied uit het repertoire van die larmoyante volkszanger die weliswaar dood is, maar daarom nog wel meegeblèrd kan worden, blijkbaar.
Ik wil meteen weg want ik wil niet dood gevonden worden met die tekst op mijn lippen, maar goed, zo’n lied gaat voorbij en dan komt het volgende: Ciske de Rat. Vierduizend mensen kwelen tezamen: ‘ik voel me zo verdomd alleen’. Dan Imca Marina: Viva Espagne! Echt waar! En het kan nog erger: van de Zangeres Zonder Naam: Mexico. En het stakingslied dat we repeteren is van Corry Konings, op de wijze van ‘ik heb een heel apart gevoel van binnen’ (neuriet u het even mee, daar achter uw pc): ‘het mbo heeft veel te winnen / een goede cao om te beginnen.‘ Dat rijmt en het klopt, maar dat hoef ik niet van mevr Konings te horen.
Waarom moet zo’n actie lijken op de kermis of op carnaval? De presentator vraagt applaus voor de band en die heet ‘Diep triest’ en daar ben ik wel mee eens.
Dan komen de voorzitters van de diverse bonden het podium op en wordt het inhoudelijk. Gelukkig, ik dacht al dat het er niet meer van zou komen. Ze zijn erg blij met de opkomst: ‘Binnen, buiten en boven staan zeker 4000 mensen.’ Ja!
‘Wij staan hier voor beter onderwijs’ Ja!
‘De werkgevers moeten investeren in de mensen voor de klas!’ Ja!
‘Er moet geld bij.’ Ja!
Helemaal op het eind komt mijn collega Wim Maas aan het woord, en die vat het treffend samen:
‘Bestuurders, uw professionals, dat is geen kostenpost maar vermogen. Koester het!’
Amen.
’s Avonds een mail van de bond:
‘Beste g sanberg,
Bedankt dat je er bij was. In het bomvolle Muziekgebouw aan het IJ hebben we als onderwijsbonden duidelijk gemaakt dat het mbo een goede cao nodig heeft. Het was feestelijk en strijdbaar tegelijk. De actie is een stevige steun in de rug voor de onderhandelaars van de gezamenlijke bonden.
De actie laat ook zien dat vakbonden ook vandaag de dag hard nodig zijn: als georganiseerde beroepsgroep kunnen we samen meer bereiken. Ben je al lid, prima. Ben je nog geen lid, dan kan je dat worden.
> Vorige aflevering: Er staat een Fin in de gang!
