Beroep: onderwijs | Aflevering 5.3
COLUMN | Ze krijgen er geen genoeg van, onze eerste klassers motorvoertuigentechniek: de voornaam glanzende, zwarte BMW waarmee Jan-Hein Alkemade naar het ROC is gekomen blijft boeien. Wow. Ze drommen eromheen, maken foto’s, raken hem voorzichtig aan en speculeren over hoe de portieren opengaan (spectaculair schuin omhoog, je weet niet wat je ziet). Tegen deze intro kan niets op, natuurlijk – wat hij verder ook gaat zeggen, dit automobiel overschaduwt alle gesproken woorden.
Jan-Hein Alkemade zit in de ROBO Motorvoertuigentechniek, het Regionaal Overleg Bedrijfsleven Onderwijs waarin wij het contact met onze voornaamste afnemers, de Midden-Brabantse bedrijven, gestructureerd hebben. De voordracht die hij gaat houden voor onze eerstejaars gaat niet zozeer over spectaculaire auto’s (wat de jongens natuurlijk hopen) maar over wat de autobranche belangrijk vindt aan automonteurs.
Dat is onverwacht voor onze studenten. Het gaat niet om paardenkrachten en dure automobielen (‘Meneer, wat kost die BMW?’ ’Anderhalve ton’, verklapt Jan-Hein!), maar om het contact met klant. Die moet zich op z’n gemak voelen, daar moeten ze voor kunnen zorgen. De monteurs moeten natuurlijk handig zijn, maar dit trucje moeten ze in de vingers krijgen . De moderne gemaksmens moet correct en vriendelijk worden benaderd, anders komt hij niet terug naar je winkel.
Contact leggen dus en dat contact onderhouden. Vriendelijke en tegemoetkomend zijn – buiten bij de BMW wordt ook dat in de praktijk gebracht want terwijl onze jongens om de auto heen zwermen (ze kunnen er echt geen genoeg van krijgen), komt een ploeg meisjesstudenten van Fontys langs. Blasé nemen ze het automobiel en wat dat bij de jongens teweeg brengt, in zich op. Nuffig lopen ze door. En dan posteert één van de jongens zich bij het portier, doet alsof hij het gaat openen en roept hen na: ‘He chickie, ga je vanavond mee stappen, met mijn auto?’
