OSS | NIEUWS | In de grote hal van de ROC De Leijgraaf in Oss verzamelen zich op deze woensdagmiddag zo’n 150 leerlingen en studenten. Ze gaan onder het motto ‘Take a stand’met elkaar in discussie over een aantal stellingen die te maken hebben met het onderwijs zoals dat op deze mbo-school verzorgd wordt. De uitkomsten van het debat zijn mede grondstof voor het nieuwe bedrijfsplan, waarin de koers van De Leijgraaf voor de komende vier jaar wordt uitgezet.
De leiding van de instelling vond dat deze keer maar eens een omgekeerde weg gevolgd moest worden bij het uitstippelen van het middellange termijnbeleid. Niet van boven naar beneden, maar van onderop. Want (beroeps)onderwijs wordt gemaakt op de vloer en nergens anders, is de overtuiging van Karin Vissers, sinds een jaar lid van het college van bestuur. En dus is het niet meer dan logisch dat medewerkers, leerlingen en ook het bedrijfsleven de ‘input’ aanleveren voor dat bedrijfsplan.
Om er voor te zorgen dat het ook echt een discussie wordt is debatleider Lars Duursma aangetrokken, die de deelnemers met prikkelende vragen tot een reactie probeert te verleiden. De deelnemers moeten bij elke stelling een standpunt innemen door in de hal positie te kiezen: horen ze bij het ja-kamp, of bij het nee-kamp. De kunst voor de deelnemers is om andere deelnemers op basis van argumenten over te halen van kamp te verwisselen. 
• Positie kiezen in het debat.
Bij de eerste de beste stelling lijkt het er echter al op dat de neuzen al grotendeels dezelfde kant uitstaan. De stelling gaat over de waardering van het onderwijs zoals dat nu op De Leijgraaf geboden worden. Vrijwel alle deelnemers aan het debat kiezen positie aan de kant die tevredenheid uitstraalt. Niet zo’n verrassing want ook uit de landelijke JOB-enquête blijkt dat leerlingen vinden dat het op De Leijgraaf wel goed gaat. Er is maar een leerling die bij deze stelling voor een ‘nee’ kiest. Het blijkt iemand te zijn die een specifieke klacht heeft over het niveau van de lessen Nederlands en Engels.
Die eensgezindheid in het algemene oordeel wil overigens niet zeggen, dat de deelnemers vinden dat er genoegzaam achterover kan worden geleund. Want zoals diverse deelnemers zeggen: ‘Het onderwijs is goed op De Leijgraaf, maar het kan altijd beter’.
Bij vervolgstellingen is er wat meer verdeeldheid. Zoals over de kwestie of de leerlingen teveel ‘gepamperd’ worden. Dan gaat het debat al gauw over de eigen verantwoordelijkheid van de leerling, over discipline in de klas en over de rol van de docent. Nogal wat leerlingen blijken zich te ergeren aan mede-leerlingen die tijdens de les zitten op hun smartphone te Facebooken, en dat docenten dat oogluikend toestaan. Een leerling: ‘Dat leidt erg af, ik zit daar om te leren. De docent zou moeten ingrijpen. Die waarschuwen wel, maar doen vervolgens niets.’
Een docent beaamt dat je zulk gedrag niet zou moeten toestaan. “Wij bereiden leerlingen voor op een plek op de arbeidsmarkt. Leerlingen moeten leren dat daar ook normen en waarden gelden en dat je niet zomaar tussendoor op sociale media kunt zitten.” Een ander stelt voor om enkele heldere gedragsregels in te stellen, maar zeker niet teveel. Want wat het debat op dit onderdeel laat zien: in Nederland hebben we als het over discipline gaat moeite met het woord ‘moeten’.
