Beroep: onderwijs | Aflevering 6.4
COLUMN | ‘Vakmanschap’ is het nieuwe ‘buzz’-woord in beroepsonderwijsland. Vaak verkeert het in gezelschap van termen als ambacht, vakbekwaamheid, toewijding. Die doen het goed in gesprekken over beroepsonderwijs vanwege het hoge ‘wow’-gehalte: ze roepen associaties op met stoere, vakbekwame lieden die nuttige, functionele, onverwoestbare spullen maken zoals onze voorvaderen dat deden. Vroeger. In de days of yonder. Degelijk, bestand tegen de tijd, geworteld in een eerbiedwaardige traditie van noest handwerk. Van vader op zoon liefst ook nog.
Vorige vakantie kwam ik een mooi voorbeeld tegen, dacht ik, op het Griekse eiland Lesbos, in het beeldschone Molyvos. Midden in dat dorpje is een aardig pleintje met twee enorme (en dan bedoel ik echt: enorme) platanen die de terrassen voorzien van weldadige schaduw. Wij zaten in die schaduw aan de cappuccino en hoorden op de achtergrond nijver getik. Life is good when life is good, maar wat was dat getik?
Het kwam vanachter het smeedijzeren tuinhek waar wij met onze luie toeristenruggen min of meer tegenaan zaten, dus we draaiden ons om en tuurden door de spijlen van het hek. Een niet zo oude man (mijn leeftijd, zou ik zeggen) tuurde, op zijn knieën aan de andere kant van het hek gezeten, terug.
Wat zat ie daar te doen? Nou, hij was er bijna mee klaar: nog een randje van een halve meter en het hele, zeker 15 meter lange en 2 meter brede tuinpad was belegd in een schitterend patroon van zwarte en witte kiezelstenen die hij uiterst geduldig en secuur in een speciaal geprepareerde ondergrond hamerde. Tiktiktik.
Ah, dat is pas ambacht, dacht ik bij mezelf. Zo kunnen ze dat bij ons niet meer. Die liefde voor het detail, die nauwgezette handenarbeid om zo’n pad steentje voor steentje in een traditioneel patroon in te hameren! Geweldig.
De man stopte met zijn werk om een shaggie te draaien en wij knoopten een gesprek aan. Wat bleek? De man was Nederlander en woonde al jaren op Lesbos. Hij had dit karwei aangenomen als een soort vakantiebaantje, omdat zijn reguliere zaken (technische reparaties) nogal slap gingen.
‘De dochter van de eigenaar van dat huis gaat trouwen en ze krijgt het huis van haar vader cadeau en daarom moet het worden opgeknapt. Nou, hier kan niemand meer dit soort werk dus het betaalt goed. En ik heb gewoon op internet opgezocht hoe het moet.’
Ha! Ambacht! Vakmanschap! Niks mis mee, maar je moet het niet overdreven romantiseren en Google biedt altijd uitkomst. En dit alles gezegd zijnde wil ik wel melden dat ik apetrots ben op onze oud-student Julian Groen die voor zijn uitstekende vakmanschap een Medal of Honour behaalde op de Worldskills-wedstrijden in Sao Paulo.
ps Julian deed op onze School voor Mechatronica, Maintenance en Engineering de opleiding tot allround machinebouwer. In maart 2015 behaalde hij zijn diploma.
> Vorige aflevering 7 vissen!
