Beroep: onderwijs | aflevering 6.28
COLUMN | Ik heb nog meegelopen in de allereerste Vietnamdemonstratie in Tilburg! Zo: dat u weet dat ik mijn rol in de geschiedenis heb gespeeld! Dat was natuurlijk in de jaren ’60 en ik zat op de middelbare school (Pauluslyceum, werd later Cobbenhagencollege) en we waren reuze geëngageerd, zoals dat toen heette. En ik vermoed dat ik Vietnam wel kon aanwijzen op een wereldkaart, toen. Hadden we bij aardrijskunde gehad.
Wat de Amerikanen precies deden in Vietnam was ons minder duidelijk, maar dat ze ermee op moesten houden wisten we weer wel zeker. Demonstreren dus! Ook in Tilburg want waarom niet. En eens te meer omdat er op dat moment sprake was van ernstige klasse-justitie in Nederland. In Amsterdam waren demonstranten gearresteerd vanwege het roepen van: ‘Johnson moordenaar’, maar een polemoloog die tijdens een college had gezegd: ‘moet ik concluderen dat president Johnson volgens de maatstaven van het Neurenbergtribunaal een oorlogsmisdadiger is’, ging vrijuit. Schande! Tijdens Vietnam-demonstraties werd voortaan ‘Johnson molenaar’ geroepen, en justitie boog zich over de vraag of je met die kreet óók een bevriend staatshoofd beledigde.
De precieze route van de Tilburgse demonstratie weet ik niet meer, maar wel waar hij eindigde: op Den Heuvel natuurlijk, bij het standbeeld van Willem ll. Wij hadden eigenlijk geen idee hoe een demonstratie diende te eindigen, maar gelukkig was er regie. Een prominent, een vrouw maar ik weet niet meer wie of wat, beklom een soort spreekstoel en vatte het woord met een megafoon. Krakerig dus en het waaide ook hard, geloof ik. Hoe dan ook, je moest goed luisteren wilde je er iets van meekrijgen, dus dat deden we.
De spreekster eindigde haar ingewikkelde speech met:
‘.. en zullen we een telegram aan de Amerikaanse ambassade sturen met de volgende inhoud:…’
En, hilarisch: in de stilte die volgde terwijl ze op haar papiertje keek om te zien wat die tekst dan wel moest worden, zei mijn buurman haar voor. Bulderend hard riep hij over het plein:
‘Johnson moordenaar.’
Wat de tekst echt zou worden ging verloren in het opgetogen gelach van de menigte.
