COLUMN | BEROEP: ONDERWIJS | aflv. 8.2 | We hebben nieuwe buren: vlak naast het ROC-gebouw aan Stappegoor huist nu Campus 013, in een spiksplinternieuw gebouw. Zo mooi, je gelooft je ogen niet. Dus kom kijken zou ik zeggen – dat zeiden we ook tegen de krant en die kwamen en zetten een foto op de voorpagina! Wij blij.
Ik zet hier ook een foto bij, zoals gebruikelijk, en dat lijkt wellicht een foto van een gewone kantoorgang ergens (ondanks de kruiwagen), maar dat is het niet! Wat is het dan wel? De fly-over van de derde verdieping van het ROC-gebouw naar het nieuwe Campus 013. Ha! Dat is dus een fysieke verbinding tussen vmbo en mbo, een tastbare doorlopende leergang.
Nu is het niet zo dat we vmbo’ers met een kruiwagen naar het ROC brengen, komende jaren, maar de samenwerking tussen vmbo en mbo krijgt wel de wind in de rug want de bovenbouw-leerlingen van Campus 013 krijgen hun technische praktijklessen in de zalen van ROC Tilburg en worden dan begeleid door de techniekstudenten van het ROC. Dat is toch geweldig? Daar ga ik zeker over schrijven, maar deze keer aandacht voor de vmbo’ers die vertellen over hun nieuwe gebouw.
Dat nieuwe gebouw is veel kleiner dan het gebouw waar ze vandaan komen, maar de nieuwe aula is wel groter dan de oude. Die details heb ik nodig voor het vervolg van dit stukje. Want wat zeiden de leerlingen die werden geïnterviewd door de krant? (‘de krant’, in Tilburg is dat: Brabants Dagblad)
‘Nou, de nieuwe school is wel groter dan de oude hoor. Alleen de aula, die is kleiner.’
Ha! Ik schoot spontaan in de lach en daar moet je mee oppassen als de krant er bij zit. Nog meer verschillen, vroeg de journaliste, nadat ik had uitgelegd waarom ik moest lachen.
‘Het oude gebouw was kleuriger, in de lokalen hing meer aan de muren.’
Oh ja, wat dan?
‘Nou, allerlei posters bijvoorbeeld. In het Engelse lokaal foto’s van Engeland, en in het lokaal van Nederlands had meneer Jansen posters en foto’s opgehangen. Dat ging over dingen die hij belangrijk vond en dat vond ik wel mooi. Zo wist je wat meer over hem persoonlijk, wie hij was en zo. Hoe hij over dingen dacht.’
Dat is ook van alle tijden: leerlingen willen meer weten over de persoon achter de leraar en loepzuiver brengt dat meisje onder woorden wat ik al jaren denk: zonder persoonlijk contact tussen leerling en leraar is onderwijs de moeite van het geven niet waard.
