COLUMN | BEROEP: ONDERWIJS | Afl. 8.10 | ‘Hallo, welkom bij Zien Doen Beleven. Kijk, hier staan de technische opleidingen van het ROC, en verderop vind je de andere. Die staan op de tweede verdieping. En alsjeblieft, dit is een boekje met alle opleidingen van het ROC, makkelijk toch? ’ Ik geef ze dat boekje (DRIVE) en dan lopen ze door.
Een enkele keer kijkt een vader me vragend aan (het klassieke kerngezinnetje is nog lang niet dood hoor: vader + moeder + kind is de meest voorkomende combinatie) en dan maak ik een grapje: ‘Makkelijk toch, alle opleidingen bij elkaar? Kun je lezen en dan kun je gelijk naar huis.’ Een enkele vader lijkt dat wel een goed idee, op deze zaterdagmorgen, zie ik aan hun gezicht.
‘Zien Doen Beleven’ is een groots opgezette opleidingenkeuzemanifestatie op het Beatrix College, voor de zevende keer nu alweer, op zaterdagochtend 11 november. Ik sta bij de ingang van de kleine aula, helemaal aan het begin van de route. En van mijn welkomstwoord is geen woord gelogen: de hele aula staat vol met techniek (bouw, hout, meubel, schilderen, metaal, vliegtuigtechniek, elektro, installatie, mechatronica, logistiek, automotive, procestechniek: you name it, w’ve got it. En in al die sectoren is werk zat, goed betaald werk ook.)
Het leuke van techniek is dat je bezoekers dingen kunt laten doen en daar maken mijn collega’s volop gebruik van dus er hangt een gezellig, actief kabaal in die hal. Puzzelen met hout is populair, en spijkers slaan in een boomstronk. Er is een groot paneel met een doolhof waar je een balletje door kunt laten rollen mbv een bedieningspaneel (perslucht, de compressor sist en pruttelt), een metalen puzzel, je mag met verf spuiten of een logistieke puzzel oplossen. Er is een limonadefabriek met allerlei huishoudelijke spullen om je eigen glaasje te brouwen. En er staat ook een enorme vliegtuigmotor (een gasturbine!) opgesteld – dit tot woede van de verhuizers die verbaasd met dan ding moesten sjouwen: ‘Wès dè naa wiir?” zoiets hadden ze nog nooit in hun wagen gehad).
Want ja, als je al die dingen wilt laten zien dan heb je veel spullen te versjouwen dus ik had Nouwens gebeld voor het vervoer. Een flinke vrachtauto? Nee, niet genoeg: twéé flinke vrachtauto’s! Het was dus een heel gedoe om alles daar te krijgen en op te bouwen, maar op zaterdagochtend om 10 uur stond het allemaal klaar om de scholieren te verleiden: kies techniek!
Werkt dat? Ik hoop het. En ik put hoop uit de volgende conversatie, tussen een van onze studenten en een van onze docenten in de stand van bouw/hout/meubel:
Docent: ‘Heb je het naar je zin?’
Student: ’Ja hoor, is leuk op mijn oude school te staan, en nu dus aan de andere kant van de kraam.’
Docent: ‘Oh, toen je hier op school zat ben je ook naar Zien Doen Beleven geweest?’
Student, in de weer met de houten puzzel: ‘Ja, en daardoor heb ik voor hout en meubel gekozen, ik vond dat toen zo leuk.’
Waarvan acte.
