Beroep: Onderwijs | Aflevering 2.19
COLUMN | Een technische collega die iets ouder is dan ik mag graag vertellen hoe hij in de techniek belandde. Het is een instructief verhaal in deze tijd van zeer zorgvuldige afwegingen en het uiterst serieus nemen van je eigen (vermeende) voor- en afkeuren.
Hij was de jongste en leek de slimste, dus als enige uit het gezin ging hij na de lagere school naar de HBS. Zijn oudere broers leerden gewoon een vak op de ambachtsschool, maar ‘onze Jan, die mag doorleren!’
Jan vond er niks aan, aan dat doorleren. Hij deed niet veel op school en haalde dus slechte punten en zijn moeder moest op school komen praten. Jan was natuurlijk niet bij dat gesprek aanwezig, hij wist zelfs niet dat het plaatsvond.
De meneer van de HBS vond dat Jan maar iets anders moest gaan proberen. Zijn moeder hield het gesprek kort en ging in één moeite door (nu ze toch in de stad was) langs de ambachtsschool die ze nog kende van haar oudere zoons. Daar keek ze goed rond met een typische jaren 50-huisvrouwenblik en het viel haar op dat elke afdeling zijn eigen kleur en model werkkleding had.
Thuis wachtte ze Jan op na school en zei hem kortweg: ‘Je hoeft niet meer naar de HBS, je gaat gewoon naar de ambachtsschool, net als de rest.’
Jan vond het best.
‘En’, vervolgde ze, ‘Je gaat installatie doen, dan kun je mooi de overall van onze Herman aan, daar mankeert nog niks aan.’
Zo kwam Jan in de installatietechniek terecht en hij heeft er nooit spijt van gehad. Opleiding afgemaakt, diploma behaald, aan het werk, cursussen en opleidingen naast het werk, lesbevoegdheid behaald, dertig jaar lesgegeven. Inmiddels met pensioen maar nog steeds actief als voorlichter – en zodoende kom ik hem enkele keren per jaar tegen in het vmbo-voorlichtingscircuit.
In zijn voorlichtingspraatjes gebruikt hij zijn eigen verhaal om het belang van keuze te relativeren en nu doe ik dat ook.
Volgende week over Aristoteles, dat is ook een mooi verhaal.
> Vorige aflevering: Ik ben een Frater, NOU EN?
