Beroep: onderwijs | Aflevering 5.6
COLUMN | Een delegatie van de PvdA-fractie uit de Tilburgse gemeenteraad bezoekt regelmatig de wijken en in die wijken soms de scholen. Op zo’n school praten ze dan liever niet met de directeur (hoewel die natuurlijk wel graag wil), ze willen de stem horen van het volk = de leerlingen.
Vorig jaar waren ze op de locatie Economie en Groen aan de Gershwinstraat en ik mocht erbij zijn. Uit leerjaar 4 waren Bryan, Denise en Naomi gekomen, uit leerjaar 3 Mike, Danny en Zakuria. Gemiddelde leeftijd 15,5 jaar.
Meest opvallend was toch, afgezien van de geijkte klachten, hoezeer wereldbeelden en beleving van leraren en leerlingen verschillen en hoe loepzuiver leerlingen dat aanvoelen. East is east and west is west and never the twain shall meet – zo zullen leerlingen dat natuurlijk niet formuleren, maar zo is het wel, volgens hen. Vooral als het gaat om lifestyle-dingen als mobieltjes.
Vraag van de wethouder: ‘Is er een leerlingenraad?’
De leerlingen kijken aarzelend naar elkaar: ‘Eh, ja, ik geloof van wel.’
‘Bereikt die wat? Dus luisteren ze naar jullie?’
Leerlingen, elkaar aanvullend: ‘Ja, ik geloof van wel. Het rookbeleid bijvoorbeeld, en dat er nu wifi is. En je mag je telefoon nu als agenda gebruiken.
Andere leerling; ‘Oh, mag dat? Dat wist ik niet.’
Aanwezige docent: ‘Het mag alleen als er geen misbruik van wordt gemaakt.’
Leerling: ‘Ja zeg, als je je mobieltje in
je hand hebt om je huiswerk in je agenda te schrijven, en er komt een berichtje binnen, dan kun je echt niet in je agenda blijven.’
Anderen: ‘Nee, dat kan niet. Dat kan écht niet.
Leerling: ‘En weet je wat het is? Leraren begrijpen dat niet. Die begrijpen dat écht niet.’
Never the twain shall meet.
> Vorige aflevering: De macht op de werkvloer?
