Beroep: onderwijs | Aflevering 6.2
COLUMN | Hoe goed is uw vaderlandse geschiedenis? Dat is misschien een lastige vraag, maar maakt u zich geen zorgen: het antwoord wordt niet gecontroleerd. Die van mij is best goed, maar ja, ik ben geschiedenisleraar geworden.
En ik herinner mij van de lagere school tranentrekkende verhalen over de zouaven! Ik heb er toen zelfs een (jongens-)boek over gelezen waarin een Frisse Friese Boy de wapens oppakte en met een stel maten naar Italië reisde. Om te vechten! Voor de paus! Tegen de goddeloze bendes van Garibaldi – aan de naam alleen al kon je horen dat die niet deugde. Spreek maar eens langzaam en nadrukkelijk uit: Gaaa-riiiii-bàààldiiiii! Kan niet deugen.
Er had blijkbaar effectieve indoctrinatie plaatsgevonden door de katholieke kerk zodat allerlei gezonde Hollandse jongens in vuur en vlam raakten voor dat religieuze ideaal: het behoud van de kerkelijke staat. Zozeer dat zij daar, aangevuurd door een lispelende clerus, hun leven wel voor op het spel wilden zetten.
Helden waren dat! Als ze sneuvelden (en ze sneuvelden: met tranen in mijn ogen las ik in dat boekje hoe dapper zij streden en hoe kansloos zij ten onder gingen tegen die gluiperige, goddeloze overmacht!) gingen ze zeker rechtstreeks naar de hemel. Een ereplaats.
Eigenaardig hoofdstukje in onze vaderlandse geschiedenis in het licht van de berichten over radicale jongeren die naar Syrie en Irak trekken om zich aan te sluiten bij de barbaren van IS – waar ze dan vervolgens weggebombardeerd worden door onze eigen F-16’s.
ps
Oh ja, en ook dit: sinds wanneer is het bestrijden van idealen een overheidstaak, in Nederland? Hebben wij nu een gedachtenpolitie? Ik heb altijd gedacht (en ook onderwezen in mijn lessen geschiedenis en staatsinrichting) dat het bestrijden van idealen, hoe verwrongen ze ook zijn, in een democratie geen staatstaak is.
